stat4u

wtorek, 6 czerwca 2017

SEGREGACJA ODPADÓW MEDYCZNYCH z aktualizacją 2017

Istotną kwestią jest należyta segregacja i umieszczanie w oznakowanych różnymi kolorami wytrzymałych workach foliowych oraz specjalnych pojemnikach (do których trafiają na przykład przedmioty o ostrych zakończeniach, które mogłyby przedziurawić worek). Chemikalia, takie jak choćby odczynniki, leki cytostatyczne albo cytotoksyczne, a także odpady amalgamatu dentystycznego powinny zostać oznaczone kolorem żółtym. Kolor czerwony przeznaczony jest na odpady mogące wywoływać choroby, czyli na przykład zużyte podpaski, pieluchomajtki, resztki jedzenia z oddziałów zakaźnych, pojemniki na krew oraz organy i inne części ciała.

Odpady oznaczają substancję lub przedmiot należący do jednej z kategorii określonych w załączniku do ustawy o odpadach, których personel medyczny pozbywa się, zamierza się pozbyć lub do ich pozbycia jest zobowiązany.

RODZAJE ODPADÓW MEDYCZNYCH

W zakładach opieki zdrowotnej wytwarzane są dwa rodzaje odpadów:

  1.  ODPADY KOMUNALNE - nie stwarzają zagrożenia (opakowania, szkło, papier, niezakaźne resztki pokarmowe)
  2. ODPADY MEDYCZNE - powstają w związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych oraz prowadzeniem badań i doświadczeń naukowych w zakresie medycyny:


odpady medyczne niebezpieczne: 

odpady specyficzne, zawierające żywe drobnoustroje chorobotwórcze lub (i) ich toksyny oraz inne formy zdolne do przeniesienia materiału genetycznego, o których sądzi się, że wywołują choroby u ludzi i zwierząt. Są one o kodach klasyfikacyjnych 180102, 180103, 180180, 180183
Do odpadów specyficznych zalicza się:
  • ostre narzędzia
  • użyte materiały opatrunkowe
  • strzykawki, wenflony, aparaty po przetoczeniu krwi, kaniule, cewniki, jednorazowe opakowania na krew, rękawiczki jednorazowego użytku probówki, i pojemniki na probówki do analiz
  • pościel i fartuchy jednorazowego użytku, które pozostawały w kontakcie z zakażonym pacjentem, wydzielinami i wydalinami stanowiącymi potencjalne ryzyko zakażenia lub innym materiałem zakaźnym
  • pozostałości z żywienia pacjentów oddziałów zakaźnych
  • preparaty biologiczne, w tym aktywne szczepionki
  • kultury laboratoryjne
  • tkanki i szczątki ludzkie
  • i inne jeśli pozostawały w kontakcie z zakażonym pacjentem lub materiałem zakaźnym


odpady medyczne specjalne, zawierające substancje chemiczne, o których wiadomo lub co do których istnieją podstawy do sądzenia, że wywołują choroby niezakaźne u ludzi i zwierząt , o kodach klasyfikacyjnych : 180108, 180106, 1801. 
Do odpadów specjalnych zalicza się:

  • pozostałości cytostatyków
  • niektóre środki farmaceutyczne
  • odczynniki i błony fotograficzne
  • baterie
  • świetlówki, oleje, niektóre odczynniki chemiczne. substancje radioaktywne



odpady inne niż niebezpieczne - odpady powstałe przy świadczeniu usług medycznych, które nie stanowią zagrożenia dla ludzi ani środowiska.

Odpady medyczne nie mogą  być unieszkodliwiane przez składowanie ( na składowiskach śmieci) jak większość odpadów komunalnych. W celu unieszkodliwienia odpadów medycznych, zgodnie z zaleceniami WHO , stosuje się spalanie ( PIROLIZĘ) oraz autoklawowanie , dezynfekcję fizyczną i chemiczną, działanie mikrofali.

GROMADZENIE I PRZECHOWYWANIE ODPADÓW

W przypadku gdy przewiduje się te same metody unieszkodliwienia, dopuszcza się wspólne zbieranie odpadów niebezpiecznych o różnej charakterystyce, np.

  1. każdy rodzaj odpadów niebezpiecznych Z WYJĄTKIEM ODPADÓW O OSTRYCH KOŃCACH I KRAWĘDZIACH, powinien być zbierany w miejscu ich powstawania do pojemników lub worków jednorazowego użytku , które gwarantują odpowiednie zabezpieczenie życia i zdrowia ludzi oraz środowiska:


  • worki jednorazowego użytku powinny być umieszczane na stelażach lub w sztywnych pojemnikach , tak aby wywinięta na około 20 cm górna krawędź nie uległa skażeniu
  • worek po napełnieniu należy zamknąć i przekazać do utylizacji (unieszkodliwienia) 


      2. przedmioty o ostrych końcach i krawędziach powinny być zbierane do sztywnych, odpornych             na przebicie pojemników z nieodwracalnym zamknięciem

  • pojemniki te powinny znajdować się w miejscach powstawania odpadów
  • po napełnieniu pojemnik należy zamknąć, opisać i przekazać do unieszkodliwienia


      3. Pojemniki lub worki na odpady należy wymieniać na nowe po napełnieniu 2/3 objętości,                     jednak nie rzadziej niż raz dziennie
      4. niedopuszczalne jest otwieranie już raz zamkniętych pojemników lub worków jednorazowego            użytku, a w razie uszkodzenia należy je w całości umieścić w innym, większym,                                  nieuszkodzonym worku lub pojemniku.
     5. każdy pojemnik lub worek jednorazowego użytku powinien być widocznie oznakowany, nalezy         odpisać rodzaj odpadów w nim przechowywanych, miejsce powstania odpadów,, podać datę               zamknięcia pojemnika lub worka, opisać dane pozwalające zidentyfikować osobę zamykającą             pojemnik lub worek.

 Tak przygotowane opisane i zapakowane odpady trzeba regularnie przekazywać specjalistycznej firmie uprawnionej do przeprowadzania utylizacji odpadów medycznych. Do tego czasu muszą być one odpowiednio przechowywane. W zależności od rodzaju na przykład w temperaturze do 10 albo do 18 st. C, przez nie więcej niż 72 godziny, a maksymalnie 30 dni. Pomieszczenie powinno zostać zdezynfekowane oraz umyte każdorazowo po pozbyciu się magazynowanych w nim odpadów medycznych.

Utylizacja

Zgodnie z rozporządzeniem ministra zdrowia z 23 grudnia 2002 r. odpady takie nie mogą być poddawane odzyskowi. Istnieje kilka metod ich unieszkodliwiania. Zakaźne substancje aktywne biologicznie, jak również odpady amalgamatu dentystycznego należy poddać odpowiedniej obróbce fizyczno-chemicznej. Wspomniane cytotoksyczne i cytostatyczne leki można poddać jedynie procesowi termicznego przekształcania odpadów, czyli spaleniu w specjalnej spalarni. Jest to zresztą najczęściej stosowane rozwiązanie w przypadku utylizacji odpadów medycznych. Wśród innych wymienić można jeszcze dezynfekcję termiczną, poddanie działaniu mikrofal czy autoklawowanie.
WIĘCEJ DOŚĆ ISTOTNYCH SZCZEGÓŁÓW ZNAJDZIECIE RÓWNIEŻ POD TYM LINKIEM (KLIK)

UWAGA !!!!
AKTUALIZACJA W/G rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 5 października 2017 r. w sprawie szczegółowego sposobu postępowania z odpadami medycznymi

CZERWONY KOLOR 
W tej grupie odpadów zbierane powinny być najbardziej niebezpieczne odpady medyczne, które mogą wywoływać choroby u ludzi i zwierząt.
Zalicza się do nich odpady o następujących kodach (katalog kodów z objaśnieniem znajduje się w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 9 grudnia 2014 r. w sprawie katalogu odpadów):
  • 18 01 02*[1] - Części ciała i organy oraz pojemniki na krew i konserwanty służące do jej przechowywania;
  • 18 01 03- Inne odpady, które zawierają żywe drobnoustroje chorobotwórcze lub ich toksyny oraz inne formy zdolne do przeniesienia materiału genetycznego np. zainfekowane pieluchomajtki, podpaski, zużyte opatrunki, gaziki, podkłady;
  •  18 01 80* - Zużyte peloidy po zabiegach wykonywanych w ramach działalności leczniczej o właściwościach zakaźnych;
  • 18 01 82* - Pozostałości z żywienia pacjentów oddziałów zakaźnych.

ŻÓŁTY KOLOR 
Do tego rodzaju pojemników lub worków zbiera się mniej niebezpieczne odpady medyczne i zalicza się do nich:
  • 18 01 06* - Chemikalia, w tym odczynniki chemiczne, zawierające substancje niebezpieczne;
  • 18 01 08* - Leki cytotoksyczne i cytostatyczne;
  • 18 01 10* - Odpady amalgamatu dentystycznego.

KOLOR NIEBIESKI, CZARNY LUB ZIELONY 
Do tej grupy odpadów zbierane są pozostałe odpady medyczne, takie jak:
  • 18 01 01 - Narzędzia chirurgiczne i zabiegowe oraz ich resztki – nieskażone: skalpele, igły, noże chirurgiczne, nici chirurgiczne, nożyczki;
  • 18 01 04 - Inne odpady niż wymienione w 18 01 03 (np. opatrunki z materiału lub gipsu, pościel, ubrania jednorazowe, pieluchy, podkłady, wkładki) rzeczy ze środowiska nieskażonego
  • 18 01 07 - Chemikalia, w tym odczynniki chemiczne, inne niż wymienione 18 01 06, czyli niezawierające substancji niebezpiecznych;
  • 18 01 09 - Leki inne niż wymienione w 18 01 08 – wadliwe, przeterminowane leki;
  • 18 01 81 - Zużyte peloidy po zabiegach wykonywanych w ramach działalności leczniczej, inne niż wymienione w 18 01 80.

źródło: podręcznik dla studentów medycznych- dr. n. W. Ciechaniewicz, dr. n, med. E. Grochans, mgr piel. E. Łoś

piątek, 2 czerwca 2017

SKALE: SKALA ADL



Skala ADL (  activities of daily living ) jest to skala oceny podstawowych czynności życiowych stosowana często w geriatrii.

Kompleksowa Ocena Geriatryczna jest to wielokierunkowy, zintegrowany proces diagnostyczny, którego celem jest ustalenie zakresu zaburzenia zdrowia, priorytetów leczniczo-rehabilitacyjnych, potrzeb oraz możliwości zapewnienia dalszego leczenia, pielęgnacji, rehabilitacji i opieki.

Chodzi o określenie zdolności osoby starszej do samodzielnego funkcjonowania oraz ustalenie jej potrzeb zdrowotnych, psychologicznych i socjalnych. Ocena powinna więc być przeprowadzana przez zespół terapeutyczny (lekarz, psycholog, rehabilitant, pielęgniarka i pracownik socjalny) we współpracy z rodziną pacjenta. 
 Ocena geriatryczna obejmuje stan czynnościowy (fizyczny) i psychiczny pacjenta, uwzględnia też warunki socjalno-środowiskowe.Ocena czynnościowa 
Do oceny czynnościowej wykorzystuje się skalę Katza ( ADL) opisującą podstawowe czynności życiowe pacjenta: zdolność utrzymywania higieny, samodzielnego ubierania się i rozbierania, podstawową mobilność, kontrolowanie podstawowych czynności fizjologicznych. 

Czynności życia codziennego

Kąpanie się 

 - nie wymaga pomocy
 - pomoc potrzebna tylko przy myciu jednej części ciała
 - nie wymaga pomocy 

Ubieranie się

 - ubiera się bez żadnej pomocy
 - pomoc potrzeba tylko przy wiązaniu sznurówek 

Korzystanie z toalety

 - idzie do toalety, korzysta z niej, poprawia ubranie i wraca z toalety bez pomocy (może używać laski, chodzika, w nocy basenu lub nocnika)

Poruszanie się

 - przemieszcza się z/do łóżka lub na krzesło bez pomocy (może używać laski lub chodzika)

Kontrolowane wydalanie moczu i stolca

 - całkowicie panuje nad zwieraczami 

Jedzenie

 - spożywa posiłek bez pomocy (ewentualnie wymaga pomocy w krojeniu mięsa lub smarowaniu pieczywa masłem). 

Wynik:  (twierdząca odpowiedź 1 p; odpowiedź przecząca - 0 p)

0-2 punkty – znaczne upośledzenie sprawności 
3-4 punkty – umiarkowane upośledzenie sprawności 
5-6 punktów – osoby sprawne w zakresie czynności życia codziennego